ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေနေသာ စကားေလးမ်ား

- တစ္ေန႕ ေက်ာင္းကျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖလည္းပဲ အလုပ္က ျပန္လာတာနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနတယ္ေလ ။ အိမ္ေပၚေရာက္ေတာ့ ေဖေဖက “ ဒီမွာ မင္းဖတ္ဖို႔ စာအုပ္ယူလာတယ္ ။ ဖတ္ၾကည့္ ၊ ၿပီးရင္ ျပန္ေျပာျပ ၊ မုန္႔ဖုိး ၅၀၀ ေပးမယ္ ” တဲ့ ။ ေဖေဖက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမေတြကို စာဖတ္ျဖစ္ေအာင္ အဲဒီလို ဆြယ္တာေလ ။ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက စာအုပ္ပါ။ အဲဒီ အထဲက ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲမွတ္မိေနတဲ့ စာေလးတစ္ေၾကာင္းက “ You must do the best that you can ” “ သင္လုပ္ႏိုင္တာကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရမယ္ ” တဲ့ ။

- သင္တန္းတစ္ခုမွာ ဆရာႀကီး ဦးစိုးသိမ္း ( လ(ခြဲ) က်ီးေတာ ၊ ပန္းေတာင္း ) ေျပာတဲ့ စကားေလး တစ္ခြန္းကို မွတ္မိေနပါတယ္ ။ အဲဒီစကားေလးကို စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွာလည္း ဖတ္မိဘူးတယ္ ထင္ပါရဲ႕ ။ ပညာတန္ေဆာင္လို႔ထင္တာပါဘဲ ။ ဆရာႀကီးက “ တစ္ေန႔ ဆရာႀကီးတစ္ဦး က ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ လႈိင္းေတြနဲ႔ အတူ ပါလာတဲ့ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြားေသာ ၾကယ္ငါးေလးေတြ ကမ္းစပ္မွာ တင္ေနတယ္ တဲ့ ။ ဒါနဲ႔ အဲဒီဆရာႀကီးလည္း ၾကယ္ငါးေလးေတြကို ပင္လယ္ထဲကို ျပန္ခ်ေပးေနတာေပါ့ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အနီးက ျဖတ္သြားတဲ့လူ တစ္ေယာက္က “ ေဟ့လူ ဘာလုပ္ေနတာလဲ ” လို႔ ေမးသတဲ့ ။ ဆရာႀကီးက “ ၾကယ္ငါးေလးေတြကို ေရထဲ ျပန္ခ်ေပးေနတာေလ ” လို႔ေျဖတာေပါ့ ။ “ ခင္ဗ်ားက အက်ိဳးမရွိတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနတာပဲ ၊ ခင္ဗ်ား အကုန္လံုးခ်ေပးႏိုင္လို႔လား ” လို႔ ခုနက လူကေျပာတယ္။ ဆရာႀကီးက “ အကုန္ေတာ့ ခ်မေပးႏိုင္ပါဘူး ၊ ဒါေပမယ့္ သူခ်ေပးလိုက္တဲ့ ၾကယ္ငါးေလးေတြကေတာ့ အသက္ရွင္ခြင့္ရသြားၾကပါတယ္ ” လို႔ ျပန္ေျပာတယ္တဲ့ ။ အဲဒီေတာ့ အားလံုးအတြက္မလုပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္သေလာက္ကို လုပ္ေပးလိုက္ရင္ ကိုယ္ေပးလိုက္တဲ့လူေတြ မွာ အက်ိဳးရွိႏိုင္တာေပါ့တဲ့ ။