ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေနေသာ စကားေလးမ်ား ( ၂ )

ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္မထားမိေပမယ့္ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲမွာ ပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးေတြေတာ့ မွတ္မိေနတတ္ပါတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က ေပ်ာ့တယ္လို႔ေျပာရမလားမသိပါ ။ သူတစ္ပါးက ကိုယ့္ကို တစ္ခုခု ( အျပစ္ (သို႔) ကိုယ္မႀကိဳက္တာ ) ေျပာလိုက္ရင္ ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္ ။ ဒါမွ မဟုတ္လဲ ေဒါသထြက္ေနတတ္ပါတယ္ ။ ေဒါသထြက္တာဟာလည္း စိတ္ေပ်ာ့လို႔လို႔ထင္ပါတယ္ ။
တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကေလး ထားတတ္သြားပါတယ္ ။(ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမႊန္းတင္ျခင္းမဟုတ္ပါ )။ သူတစ္ပါးကို အျပစ္လဲမျမင္ေတာ့ပါ ။ ေဒါသလည္းမထြက္ေတာ့ပါ ။
အဲဒီ စာအုပ္ထဲမွာ ပါတဲ့ စာသားေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆံုးမလိုက္ပါတယ္ ။
“ သူမွ ကိုယ္မဟုတ္ပဲ ” ဆိုတဲ့စာသားေလးျဖစ္ပါတယ္ ။
“ သူတစ္ပါးကို အျပစ္ျမင္ေတာ့မည္ ၊ ေဒါသျဖစ္ေတာ့မည္ ဆိုလွ်င္ သူ႔ေနရာကို ကိုယ္က ၀င္ေရာက္ခံစားၾကည့္ပါ ။ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားပါ ။ ” လို႔ ေျပာထားပါတယ္ ။
တစ္ပါးသူမ်ားသည္ မိမိႏွင့္ အသိ ၊ ဉာဏ္ ၊ ေတြးေခၚပံု ၊ ပတ္၀န္းက်င္ စတာေတြ ကြာျခားမႈေၾကာင့္ သူ႔ဘက္မွ သူ႔အျမင္နဲ႔ေျပာတတ္ ၊ ျပဳမူတတ္ပါတယ္ ။ သူ႔ေနရာမွာ မိမိသာဆိုလွ်င္ ထိုသို႔ေျပာမည္ ၊ ျပဳမူမည္ မဟုတ္ပါ လို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေမြးဖို႔ေျပာထားပါတယ္ ။ ဒါကို ဘယ္လို အေကာင္းဆံုးေျပလည္ေအာင္ ျပန္လည္ေခ်ပ ေျဖရွင္းသင့္လဲ ဆိုတာကို ေသခ်ာေတြးေတာ အေျဖရွာရမွာ ျဖစ္ပါတယ္ ။
လုပ္ငန္းခြင္ထဲတြင္လည္း ၊ ပတ္၀န္းက်င္ထဲမွာ မၾကာခဏ ျပႆနာမ်ားႀကံဳခဲ့ရေပမယ့္ ထိုဆံုးမစကားေလးေၾကာင့္ ေျပေျပလည္လည္ ေျဖရွင္းေအာင္ျမင္ခဲ့ရပါတယ္ ။
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကလား ၊ အရွင္ဆႏၵာဓိကလားေသခ်ာမသိေတာ့ပါ ။ ( စာဖတ္သူမ်ား ခြင့္လႊတ္ေစခ်င္ပါသည္ ။ ေနာက္ေနာင္ စာအုပ္မ်ား ဖတ္လွ်င္ ေသခ်ာမွတ္ထားပါမည္ ။ )